First Love

First Love

( 世界一初恋~吉野千秋の場合 )

Story : Fujisaki Miyako

Illustration : Nakamura Shungiku

Status : Thai Version by NL

Price : 250 Baht

-----------------------------

กว่าจะมาเป็นเล่ม...

การตัด ปก ไม่คมเลยค่ะ

ขอบกับสันเล่มนี่ขาวเป็นขุยตั้งแต่แกะห่อมาเลย

ถ้าทำปกแข็งแรงกว่านี้จะดีมากค่ะ

ฟอนต์ ของคำโปรยทางด้านหลังใหญ่ขึ้นอีกนิดก็ดี

อาจจะเป็นเพราะใช้ตัวอักษรสีดำ

ตัดกับพื้นหลังสีฟ้าเข้มด้วยเลยทำให้ขนาดดูลดลงไปอีก

ยิ่งฟอนต์แบบผู้ใหญ่มากับทุ่งหมาเมินแบบนี้มันอ่านยากด้วยแล้ว

ใช้สีอ่อนเลย จะอ่านง่ายมากขึ้นค่ะ ทำให้ดูตัวใหญ่ขึ้นด้วย

(หรือจะลดสีปกหลังดูก็ช่วยได้)

พิมพ์ผิด ตัดคำพลาด มีให้เห็นนิดเดียวค่ะ

นับว่าด้านนิยายไม่บกพร่อง แต่ด้านคลีนนิ่งของการ์ตูน ^^"

ช่วยปรับปรุงฝีมืออีกสักนิดนะคะ

เช่นในหน้าแนะนำตัวละคร ก็มีรอยคลีนไว้

แต่คงลืมพิมพ์คำแปลใส่ลงไป

(ตรงลูกศรเล็กระหว่างเมะกับเพื่อนอีกคนนะค่ะ)

พิน อัพ ขอนำเอารสนิยมส่วนตัวมาอ้างสุดๆ เลยนะคะ

(ติดใจตั้งแต่ Bed of Rose แล้ว)

ที่ชอบพิน อัพของ Nile ที่สุดคงเป็นเพราะใช้กระดาษเดียวกับหนังสือมาทำ

ไม่ใช่กระดาษอาร์ทมันที่สำนักพิมพ์อื่นใช้กัน

จับแล้วเนียนมือเข้ากับหนังสือ

แม้จะต้องเสียดายว่าสีไม่ใสสมจริงเท่ากระดาษอาร์ทมันก็ตาม

อีกอย่างคงเพราะกระดาษอาร์ทมันยับง่าย

แถมพอจับปุ๊บคราบไขมันจากมือก็ติดหนึบแน่นเหนียว

เจอแสงสะท้อนทีขึ้นเงาอวดตัวเป็นลายนิ้วมืออร่าม

แทบจะสามมิติขึ้นมาท้าทายเลย Y_Y

แม้นไม่ใช่นักดู เลย์เอาท์ ระดับชาติ

แต่ก็อดนั่งติ นั่งลูบคลำ ชื่นชม ดอมดม ไม่ได้เมื่อเจอเลย์เอาท์ที่ถูกใจ

ปลื้มมาตั้งแต่หน้าปกค่ะ สีชื่อเรื่องเป็นช็อคโกแลต

แม้ไม่เด่นแต่น่ารักกว่าสีชมพูแทงตาแบบดั้งเดิมอีก

แล้วตัวชื่อเรื่องที่เป็นเงาๆ ทับอยู่

ตอนแรกก็ โอ๊ะ...อะไรกันนี่ นั่งถอดรหัสดาวินชี่อยู่ตั้งนาน

กว่าจะรู้ว่ามันก็ชื่อเรื่องนั่นเอง ^^"

ติดต่อกับปกหลังเป็นสายมาถึงปกหน้า เรียบแต่น่ารักดีจัง

แล้วเปิดในเล่มมาเจอหน้ารายละเอียดหนังสือ

สารบัญ หน้าเปิดบทที่1 บทที่ 2

หรูหรา น่ารักมาก ไม่ทราบเหมือนกันว่าไทยทำหรือต้นฉบับ

แต่ทั้งเล่มถูกใจเลย์เอาท์ที่สุดแล้ว

เหมือนกับเป็นการเกริ่นเนื้อหาของเรื่องให้รู้ก่อน

และรู้สึกว่าจะได้อ่านนิยายเกี่ยวกับนักเขียนการ์ตูนจริงๆ

ส่วนด้านเลย์เอาท์หน้าเนื้อเรื่องที่เชื่อมสองหน้าเข้าด้วยกัน

พอเห็นก็คลิกอีกแล้ว

ไม่ว่าจะเป็นปากกาด้านบน หรือเลขหน้าด้านล่างก็สวยไปหมด

และการวางตำแหน่งแบบนี้ นอกจากจะไม่บังตา

บังตัวหนังสือให้อ่านสบายแล้ว

มันช่วงทำให้หน้าหนังสือดูมีมิติ กรอบข้างดูกว้างกว่าที่เป็นด้วยค่ะ

อ.นาคามูระนี่ยังวาดหุ่นไม่สวยอยู่ดีแฮะ

ภาพเปลือยอกเผยแผ่นหลังนี่เห็นทีไรก็ดูเป็นเด็กติดยาทีนั้น

(แต่ถ้าพูดถึงการพัฒนาลายเส้นนี่ ยอดเยี่ยมชนิดก้าวกระโดด)

สาเหตุสำคัญที่เก็บเรื่องนี้ก็เพราะ ภาพประกอบ ของอ.นาคามูระนี่ล่ะค่ะ

ท่าทางทั้งผู้แต่งและผู้วาดจะเข้าขากันได้ดีมาก

ตามไปเขียนภาพกันให้เรื่องต่อเรื่องเลย

น่าเสียดายที่ภาพของอ. ก็ยังไม่เหมาะกับการนำมาประกอบนิยายอยู่ดี

พอเป็นการ์ตูนเมื่อไหร่นี่...คลิกเลย!

และเล่มนี้ไม่รู้เกิดอะไรขึ้นกับใบหน้าน้องเคะค่ะ ปกก็ดูดีไม่มีอะไร

แต่พอเปิดข้างในแล้วมันตะหงิดๆ ที่หน้ายาวกว่าชาวบ้านเขาอยู่คนเดียว

ไอ้เราก็นึกว่าหน้าจะยาวแค่หน้าแรก

พลิกไปพลิกมาภาพหน้าตรงน้องเคะนี่ยาวยื่นทุกรูปเลย

ถึงแม้จะวาดภาพประกอบนิยายได้ไม่ถูกใจ

แต่เสน่ห์ภาพของอาจารย์ก็อยู่ที่ส่วนประกอบเล็กๆ น้อยๆ

กิมมิค แก๊ดเจ๊ด ที่อาจารย์แกใส่เข้าไป เรียกความโมเอ้ออกมาได้ทุกที

เช่น หน้า 22 ที่มองๆ ไปก็ไม่มีอะไร

แต่พอเหลือบตาลงมาปุ๊บ...ที่รองตะเกียบหมีแพนด้าน่ารักมวากกกก

แปล แข็งไปหน่อยค่ะ ไม่ถึงกับอ่านเสียอารมณ์ มันดูแล้งๆ ยังไงพิกล

ออกแนวข้าวที่หุงทิ้งไว้นาน แล้วตักหน้าบนสุดที่แอบแห้งไปแล้วมากิน

แต่คิดว่าสำนวนผู้แต่งก็คงเป็นเหตุอยู่มากเหมือนกันค่ะ

-----------------------------

กว่าจะมาเป็นเรื่อง...

เนื้อเรื่องและสไตล์การเขียน ...ธรรมดาเหนือความธรรมดา -- --

ยิ่งอ่านไปยิ่งเหมือนหนังเกาหลี ถ้าไม่ 1 ญ 2 ช ก็จะเป็น 2 ญ 1 ช

แม้จะไม่ได้แย่งกันไปทึ้งกันมา

แต่ก็ไม่ค่อยชอบประเภทมะรุมมะตุ้มรุมรักแมรี่แบบนี้ซักเท่าไหร่

(ยิ่งมาแบบไม่ได้ปูที่ทางกันให้ดีแบบนี้ เห็นจะเมินล่ะค่ะ)

ค่อนข้างจะน้ำท่วมทุ่ง ผักบุ้ง ผักตบ หายหมด

แค่เอาจิตใจกับความฟุ้งซ่านของเคะมาระบายๆ

แค่นี้ก็เต็มเล่มแล้วค่ะ อ่านไปได้ครึ่งเล่มนี่หลับคาหนังสือไปเลย-----

รู้สึกเสียดายพล็อต เส้นทางอาชีพนี้น่าจะเอาไปเขียนอะไรได้อีกมาก

อธิบายเนื้อเรื่อง บรรยากาศ ฉาก การแสดงออก เยิ่นเย้อ

ไม่ฟุ่มเฟือยแต่ละเอียดจนรำคาญ ใช้คำสั้นๆ ธรรมดาก็อธิบายได้เท่ากัน

ยิ่งตอนความคิดของเคะ(กินที่ไป 50%) ยิ่งน่าเบื่อ

จะเรียกว่าไม่ได้หวังอยู่แล้วกับงานของอ.ฟูจิซากิ ก็...ตรงเลยค่ะ

ตั้งแต่นิยาย Romantica แล้วก็เก็บเพราะภาพวาดตลอด

(เคยสงสัยว่าทำไมอ.นาคามูระถึงชอบมาวาดภาพประกอบ

ให้กับเรื่องที่มันไม่มีอะไรเลยอย่างนี้ ทั้งที่การ์ตูนอาจารย์เอง

บทจะดราม่าก็เล่นซะน้ำตาตกใน นักเขียนนิยายอาย

แต่คิดไปคิดมาก็...นะ กลิ่นมะละกอสุกเราว่าหอม

เขาอาจจะเหม็นเอาก็ได้ U_U)

ตัวละคร ของผู้แต่งมันดูเด็กกว่าอายุจริง อาชีพจริง

ขนาดเป็นลุง 30 เวลาพูดคุยยังกับเด็กม.ปลาย

แต่ละไดอะล็อคไม่เข้ากับนิสัยตัวละครเลย

ขนาดมีรายละเอียดไว้ว่า ตัวละครมีความเป็นผู้ใหญ่ เคร่งขรึม

พูดน้อย ต่อยหนัก แต่พอพูดออกมาก็ยังเด็กม.ปลายอยู่ดี

ตอนแรกๆ ก็รำคาญเมะอยู่นะคะ

(เคะนี่ไม่ต้องพูดถึง แบนถีบส่งไปตั้งแต่ต้นเรื่อง)

แต่พออ่านไปก็คิดว่าค่อนข้างใช้ได้ถึงทำท่ากลัวๆ ขี้ขลาดแอบรักมานาน

แต่พอเผยไต๋มาครั้งนึงก็เออ ทำให้จบเรื่อง ค่อยสมเป็นผู้ชายแท้ขึ้นมาหน่อย

ใครจ้องจะซื้อเพราะภาพประกอบ ไม่มีผิดหวังเลยค่ะ

เพราะมีการ์ตูนแถมให้ตั้ง 20 กว่าหน้า >_______<