PASS THE BOOK FORWARD

Meteor Island อธิษฐานดาวตก

Story : ไป๋อวิ๋น

Illustration : Lanny

Status : Thai Version by FU

Price : 250 Baht

---------------------

กว่าจะมาเป็นเรื่อง...

เซียวสือนี่ดูคล้ายๆ จะเป็น เคะ ที่บอบบาง

ด้วยรูปลักษณ์ อุปนิสัย และการกระทำ

แต่ด้านจิตใจนี่นับว่าเป็นตัวละครที่แข็งแกร่งที่สุดในเรื่องเลยก็ว่าได้

(ถ้าไม่นับหัวเวยเวย)

เริ่มต้นจากที่รู้ว่าชอบผู้ชายมาแต่เด็ก

ตัวตนภายในเขาก็ยอมรับได้อย่างดีว่ารักคือรัก

ผ่านมากี่ปี เจอกันอีกกี่ที ก็เข้าใจและยอมรับความเป็นตัวเองได้ยอดเยี่ยม

แม้การกระทำและความไม่ทะเยอทะยานจะไม่น่าพิศมัยแลดูขี้ขลาดก็ตาม

เซียวสือก็ไม่เคยปฏิเสธตัวเองเลยแม้แต่ครั้งเดียว

ที่เด่นชัด คือหนักแน่น และกตัญญู

ถ้าเป็นคนจริงๆ หลายคนคงทิ้งแม่ไปตามยถากรรมแล้ว

(มีวงเวียนชีวิตมาฉายให้เห็นทุกวัน)

ส่วนนี้มีมากพอๆ กับความเจ้าทิฐิและรักเกียรติที่กินเข้าไปไม่ได้เเหลือเกิน

รู้เลยว่าเจ้าตัวยึดคุณธรรมศีลธรรมได้มั่นคงน่าดูชม สมกับเป็นคนเอเชียดีค่ะ

และอีกแห่งที่กระทบใจ...

คือตอนที่เกิ่งเฉินจือพูดกับเซียวสือก่อนจากกันว่า

"ตั้งแต่ต้นจนจบ เธอไม่เคยถามฉันเรื่องเคอฉุนเลยแม้แต่คำเดียว"

ถึงจะมีประโยคก่อนหน้าที่มีความหมายคล้ายๆ กัน

แต่พยานปากชัดเจนจากสายตาคนอื่นนี้

แสดงความเป็นผู้ใหญ่ในตัวเซียวสืออย่างแท้จริง

กลายเป็นตัวตนที่ยิ่งใหญ่ในความรู้สึกของฮิฯ มากๆ

เหมือนความรักจากแม่นภาหรือพระแม่ธรณีที่เฝ้าดูแลเราอยู่เงียบๆ

พร้อมทั้งมอบความหมายที่เข้าใจตรงกันว่า ความรัก...ก็เท่านี้เอง

ไร้การเอาเปรียบ ไร้การเสแสร้ง

ไม่คิดเห็นแก่ตนเองฝ่ายเดียว

ความรักพร้อมเสมอที่จะเข้าใจ

ทั้งทนทานต่อทุกสิ่งทุกอย่างที่อาจเกิดขึ้น*

* ตัดตอนบางส่วนจาก A Walk to Remember / Nicolas Sparks

ถึงร่างกายจะไม่กระทำตาม

แต่ถ้าทาบปากไว้บนเนื้อหัวใจของเซียวสือได้

ทุกอย่างคงเปิดเผยออกมาหมด

ทีนี้พอลองมาดูด้านเกิ่งมู่จือ ก็เจอ พระเอก ต้นฉบับ

รวยล้น หล่อเลิศ หน้าร้าย ใจดี ปากหนัก ขี้เหงา หึงดะ และหื่นเป็นฟอนไฟ

เฮ้อ...ธรรมดา ไม่มีอะไรให้พูดถึงอีก

กว่าจะรู้ตัว กว่าจะมั่นใจ เซ่อ โง่ บ้า วิ่งมาเอาตอนจบ

ชื่อเรื่อง ดูไม่เอาอ่าวเลยแม้แต่น้อย ในความรู้สึกฮิฯ

ยิ่งอ่านยิ่งเห็นชัดว่าเป็นชื่อเรื่องสำหรับเกิ่งเฉินจือกับเคอฉุน

กว่าจะมาเป็นเล่ม...

T_T เห็น ภาพประกอบ แล้วอยากจะร้องไห้ ภาพสวยก็จริงค่ะ

แต่ทุกตัวที่วาด จากอายุ 25 - 35

กลายเป็น 5 ขวบกันหมดเลย TT_TT

ภาพไม่เหมาะจนพูดไม่ออกตั้งแต่เห็นปกแล้ว

สู้ไม่มีภาพเสียจะดีกว่า

เพราะคนเราพอเห็นอะไรเป็นครั้งแรกแล้ว

จะเกิดอาการ imprint ดุจอีแร้งเจาะไข่

ยากที่จะกลับไปค้นหาจินตนาการของตัวเองได้

ฮิฯ พยายามเท่าไหร่ เซียวสือในแบบที่ตัวเองวาดไว้ในหัว

ก็ไม่ยอมโผล่พ้นน้ำขึ้นมาสักที

กลวิธีในการดำเนินเรื่อง เป็นแบบบุคคลที่ 3 มองเข้ามา

อันเอนหนักไปฝ่ายเซียวสือจนเกือบเป็น one story teller อยู่แล้ว

ฮิฯ ไม่ชอบพวกเอาบุรุษที่ 1 มานั่งเล่าเรื่องให้ฟังเลยค่ะ

เป็นมานานแล้ว และจะพยายามเลี่ยงทุกเรื่องเท่าที่เป็นไปได้

โดยเฉพาะเรื่องที่เขียนออกมาเป็นจดหมายนี่เกลียดนักแล

เพราะมันแทบจะไม่เปิดช่องให้เราได้กรี๊ดกร๊าด

กับความนึกคิดของฝ่ายตรงข้ามได้เลย

หรือถ้ามีเขียนถึงก็จะน้อยมากจนน้อยที่สุด (ยกเว้นการเขียนชนิด parallel)

และแทบทั้งหมดจะเขียนในมุมมองของฝ่ายรับ/ฝ่ายหญิงอีกต่างหาก

กว่าจะเฟ้นหาเรื่องที่ฝ่ายชายมาเล่าๆๆๆๆ เองได้เจอสักเรื่องนึง

ยากเสียยิ่งกว่าอินเดียน่าโจนส์ตามล่าส่ำสมบัติ

แม้ว่าพอพลิกไปด้านหลังเรื่อง

จะเจอ ตอนพิเศษ ที่ฝ่ายชายมานั่งเล่าให้ฟัง

แต่ด้วยทำนองที่เกิ่งเฉินจือเล่ามา

อิมเมจผู้ใหญ่กลับแตกสลายหมดกลายเป็นเด็กม.ต้น

มานั่งเขียนโศลกรำพันอยู่บนบล็อกซะงั้น --"-- ไม่ถูกอกอีกเหมือนเคย

(อินี่จะเอาใจยากไปถึงไหน๊ T_T)

font ชื่อเรื่องภาษาไทยนี่เจ๋งกระเด้งไปเลยค่ะ

แค่ชื่อเรื่องภาษาอังกฤษดาวตกเป็นฝอยก็ชอบมากอยู่แล้ว

แต่นี่ถึงกับออกอุทานมาดังๆ ว่า 'ไปหามาจากไหนนะนี่'

สรุปแล้ว...

ไม่ประทับใจชื่อเรื่อง กับภาพประกอบมากค่ะ

แต่เนื้อเรื่องก็ชวนฝันจนลืมไม่ลงเช่นกัน

PASS THE BOOK FORWARD

13 July 2017

Update

9 June 2017

เต้าหู้ไซซี

4 June 2017

ว่าด้วยอาชีพนางสนม

28 May 2017

ชายาผู้มีคุณธรรม

17 May 2017

Update

ดอกไม้ในมือโจร

ยามตะวันรอน

Moonlit Embrace on Desert รอยทรายใต้แสงจันทร์

16 May 2017

Meteor Island อธิษฐานดาวตก

20 August 2009

Update