Furious Love

Furious Love 

 穢れなき狂暴な愛情 

Story : Fuyuno Jinko

Illustration : Shimizu Yuki

Publisher : SG

Price : 250 Baht

กว่าจะมาเป็นเล่ม...

ดีใจค่ะ...เล่มนี้กลับมาเป็น ปก ด้าน ยิง uv spot !

เหมาะกับอารมณ์ของเลย์เอาท์และรูปปกมากกว่าเป็นแบบปกมัน

(ตกลง sg ตั้งใจจะเอาแบบไหนหนอ เห็นทำสลับกันเรื่อย 
เดี๋ยวมันเดี๋ยวด้าน) 

ปฏิเสธไม่ได้ว่า เลย์เอาท์ แบบไหนจะเหมาะ
กับหนังสือยากุซ่ามากกว่าเลือด 

ยิ่งเลอะๆ แบบนี้ ฮิฯ ยิ่งชอบมากกกกกกกกกกกกกก

(ถ้าไปเดินดูภาพจะเป็นเป็นพวกชอบภาพแก้วแตก

ซากปรักหักพัง มากกว่าของสมบูรณ์ค่ะ ^^") 

สีอักษรของชื่อเรื่องบอกไม่ถูกว่าจะเลือกสีไหนแทนดี 

ในเมื่อปกก็มีแต่เหลือง แดง ดำ อยู่แล้ว สีดำที่ใช้อยู่ดูจะโอเคสุด 

ฮิฯ ก็ว่ามันยังมองเห็นชัดได้ยาก 

แต่วก็ปวดหัวแทนว่าจะใช้สีอื่นอะไรได้อีกบ้าง 

การแปล อ่านง่ายสบายดีค่ะ 

จะมีบ้างเป็นบางคำที่โผล่แล้วโผล่อีกในเนื้อเรื่อง

แต่ฮิฯ อ่านแล้วเดาจากบริบทเอาว่า ไม่น่าจะเกิดจากผู้แปลใช้คำซ้ำ

คงเป็นเพราะต้นฉบับเองใช้คำเหล่านี้อยู่แล้ว (?) 

(ในส่วนที่เมะมักจะพูดว่าเคะบริสุทธิ์อย่างนั้นอย่างนี้เป็นต้นน่ะค่ะ) 

ไม่ทราบว่าในต้นฉบับใช้ชื่อเรื่อง
เป็นภาษาอังกฤษอยู่แล้วหรือเปล่า ถ้าไม่ 

การนำชื่อ Furious Love มาใช้นี่ก็เหมาะเจาะเป็นอย่างดี 

แค่คำเดียวบอกอะไรได้หลายๆ อย่าง 
ฟอนต์ชื่อเรื่อง ได้แรงกว่านี้อีกนิดก็ดีค่ะ 

เจอคำผิดประมาณคำหรือสองคำในเล่มค่ะ ^^)b ยอดไปเลย 

ภาพประกอบ เยอะถูกใจดีจริงๆ บางทีติดกันสองหน้า

ให้เห็นในที่อยากเห็น ให้ดูในที่อยากดู 

เพียงแต่ฮิฯ คิดเอาว่าหน้าตาเมะออกจะแก่ไปหน่อย 

(แม้จะเหมาะกับอายุตามท้องเรื่อง)

ยิ่งเมื่อเทียบกับนิสัยคิดสารพัดสารเพของเมะแล้ว 

หน้าตาจะยิ่งดูแก่ไปถนัดใจ 

กว่าจะมาเป็นเรื่อง... 

พูดถึงไก่...ไก่ก็มา... 

กะแล้วว่าเรื่องยากุซ่า ยังไง๊...ยังไง
ก็ต้องมีฉากข่มขืนโผล่มาให้เห็น 555 

แต่ฉากข่มขืนสำหรับเรื่องนี้ เรียกว่าสมยอมก็ไม่เชิงค่ะ 

น้องเคะเธอไม่ถึงกับเชิญชวน แน่นอนว่าก็ไม่ขัดขืน 

ติดใจก็แต่คุณเมะเนี่ยแหละ 
คิดว่าไอ้ที่ตัวเองทำมันคือการไปข่มขืนเขาแล้ว 

จากนั้นเรียกเหตุการณ์นั้นว่าข่มขืนไปตลอดเรื่อง 

คนอ่านเลยรู้สึกว่า เอ๊...มันขัดกันนิดหน่อยนะนายนะ 

เนื้อเรื่อง จริงๆ อ่านจบแล้วฮิฯ ออกจะ ...ลืมง่ะ ด้วยซ้ำ 

เพราะอ่านไปก็หลับๆ ตื่นๆ แล้วหยิบมาอ่านใหม่ 

คงเพราะ เนื้อเรื่องไม่ต่อเนื่อง หนึ่งล่ะ 

อีกอย่างคือมันแบ่งเป็นภาคหน้าภาคหลัง ก็เลย... 

ไว้อ่านไม่คงไม่เป็นไรหรอกมั้ง 

แม้จะเขียนในมุมมองแบบพระเจ้า ทางด้านเคะ 

เนื้อเรื่องโดยรวมดูจะไปติดกับอารมณ์ 

และความหมกมุ่นครุ่นคิดของ เมะ มากกว่า 

ชอบตรงที่อาจารย์บอกว่าเปิดเรื่องมาเมะนิสัยยังไง 

ตอนจบก็ยังเป็นแบบนั้น ไม่พัฒนา 

เปิดช่องให้เมะมีคาแรคเตอร์ที่ลึกอย่างชัดเจน 

และค่อนข้างจะเป็นเมะพิมพ์นิยมค่ะ 

'เป็นหมาบ้าสำหรับคนอื่น และเป็นเสือเชื่องๆ สำหรับเขาคนเดียว' 

เป็นประโยคสั้นๆ ที่เคะให้นิยามได้ใจความมาก 

แต่ฮิฯ อยากจะเรียกพ่อนี้ว่า 'ลูกเมะออกจากไข่' เสียมากกว่า 

เพราะเชื่องจนไม่รู้จะเชื่องยังไง - -------'' 

โดยเฉพาะ เมื่อตอกย้ำด้วยอีกนิยามหนึ่งซึ่งคนในแก๊งได้ให้ไว้ 

'ในโลกสำหรับฟุรุยะมีเพียงมาซายูกิ  กับคนที่ไม่ใช่มาซายูกิเท่านั้นไม่มีวันเปลี่ยนแปลง'

แหม! ตบเข่าฉาด...อะไรมันจะเชื่องได้เชื่องดีขนาดนั้น

ผิดกับ เคะ แมนที่มาด บาดที่ใจ 

(เดี๋ยวนี้เคะแมนๆ เมะหยิมๆ แตกหน่อขึ้นมากนะคะ) 

เห็นแววคุณเธอมาตั้งแต่ปกแล้วค่ะ จะแร่ดก็ไม่ใช่ ราชินีก็ไม่เชิง 

ภาพที่คุณน้องเธอโดนปั่มป๊ามไปเสร็จแล้ว 

เหลือแต่ตัวล่อนจ้อนกับผ้าพันแผล และตรงนั้นที่ร้อนฉ่าจนหยดย้อย 

มายืนกอดเมะที่คุกเข่าอยู่ท่ามกลางแสงแดดแผดจ้านั่นล่ะค่ะ 

สุดจะแม๊นนนน 

และก็ใช่ว่าเมะจะมีมิติอย่างเดียว 

แต่เคะนี่ก็นิ่งซะจนไม่รู้เลยค่ะว่าผ่านอะไรมาบ้าง 

จนมีประโยคเฉลย 

อีกทีก็รู้สึกว่าคุณเธอไม่เด่นเลยค่ะ นอกจากสวย 

หรือจะเพราะโดนสติเด็กของลูกเมะ
ออกจากไข่สกัดดาวรุ่งไปเสียค่อนเล่ม? 

มาปลื้มเคะอีกทีก็ท้ายเล่ม...>.< แหม เอาคืนแบบเบาะๆ 

ให้เมะอย่างนั้นน่ารักจักเลยค่ะ เรื่อง Interlude ตรงกลางเล่ม 

ถึงเรื่องนี้จะเป็นการเขียนลงในนิตยสารแบบไม่ต่อเนื่อง

บางจุด เช่น Interlude นี้ ก็ออกจะดู...ง่ายๆ ไปหน่อยค่ะ 

เหมือนอาจารย์อยากเขียนฉากปั่มป๊ามขึ้นมา 
ก็เขียนขึ้นมาซะอย่างนั้น 

พออ่านไปแล้วก็...อะไรว้า? 

ไม่เข้าใจความหมายของการแทรกเนื้อเรื่อง
มากลางปล้องอย่างนี้เล้ย 

เป็นอีกจุดที่ทำให้เรื่องนี้ไม่สมบูรณ์แบบนักค่ะ 

โดยสรุป...

พล็อตเรื่องก็ธรรมดาค่ะ ไม่ได้โดดเด่นหวือหวา 

ติดจะดาดเสียด้วยซ้ำ แต่ลักษณะของตัวละครน่าสนใจมิใช่น้อย 

เพียงแต่เนื้อเรื่องไม่ได้เข้มข้นจนส่งเสริม

สถานการณ์ที่จะไปถึงจุดสูงสุดของตัวละครได้ค่ะ

ไม่ถึงขั้นประทับใจ แต่ก็ไม่เสียดายเงินค่ะ ^v^ 

ถือว่าอ่านเอามันส์ กับปลื้มเปรมภาพสวยๆ

ฝีมืออาจารย์ชิมิสุค่ะ

- สงสัยนิดหนึ่งค่ะ...ไม่ทราบว่าตกลงแม่ของน้องเคะตายหรือยังคะ?

ฮิฯ อ่านแล้วก็รอว่าเมื่อไหร่จะเจอคำที่บ่งชี้ตรงๆ เสียที 

เห็นแต่คุณพ่อแกพูดว่าลูกสวยเหมือนแม่ๆๆๆ ซ้ำซากไปมาอยู่นั่น 

กลับไม่กล่าวถึงคุณแม่เลย แม้ว่าตัวคุณพ่อจะพูดออกแนวคล้ายๆ

ว่าแม่ตายไปแล้ว แต่มันก็ยังไม่ชัดอยู่ดีค่ะ 

- เขียนเสร็จแล้วรอบนี้ดูจะบ่นๆ 
เสียมากกว่าจะเป็นรีวิว ต้องขอโทษทีนะคะ