Saudade

Saudade 

( サウダージ )

Story : Erena Katou

Illustrator : Enjin Yamimaru

Status : Thai Version by NB

Price : 260 Baht

รูปเล่ม

- อ่านไปรอบหนึ่ง ยังไม่เจอคำผิด การตัดคำระหว่างบรรทัดเกือบดี

- กล้วยไม้ที่มาตกแต่งให้เลอะๆ ในหน้าแรกของบทที่ 1 

ดึงอารมณ์ร่วมในการอ่านให้พุ่งสูงเหมือนมาอยู่กลางวง 

ในสถานที่จริงมาก 

- เคลือบปกไม่ดีเลยค่ะ ขนาดเก็บไว้ในที่แห้ง 

ขอบปกยังร่อนออกมาจากแทบทุกด้านแล้ว 

นึกถึงสมุด morning glory ที่เคยใช้ตอนเรียนเลย 

- ถ้าเล่มไหนที่มีชื่อตอนประกอบแบบนี้ 

คิดว่าควรจะมี index ให้นะคะ 

เพราะเวลาอ่านเรียงกันมาแล้ว หรูหรามากมายค่ะ 

ส่วนแบบที่ไม่ควรทำ index คือ มีแค่ chapter1 , chapter 2,3,4... 

ไม่มีชื่อตอนดูเกินๆ มากกว่า 

ขืนทำ index ขึ้นมา เวลาเปิดเจอคงรู้สึก...ทำไว้ทำไม 

แปล

- บทแรกๆ ไม่ค่อยลื่นไหล ทั้งที่แปลได้ดี 

แต่เหมือนขาดอะไรไปนิดหน่อย 

คล้ายๆ กินก๋วยเตี๋ยวหลอดที่ลืมโรยต้นหอมผักชี 

- ฉากหน้า 109-111 นี่พริ้วไหวอย่างกับน้ำหลาก 

เห็นภาพชัดเจนมากมาย ยิ่งใช้คำว่า "อดสู" กับ "สุกปลั่ง" 

เล่นเอาคนอ่านหน้าแดงกันทีเดียว 

- ครึ่งหลัง ตั้งแต่ประมาณบท 4 ไปแปลดีขึ้นเรื่อยๆ 

- แปลชื่อตอนได้เพราะจับใจ ยิ่งตอนที่ 6 ทั้งที่ความหมายต่างกัน 

แต่เลือกคำให้รู้สึกเหมือนสองอย่างนี่ชิดแนบแอบอิงกันอยู่ตลอด 

เนื้อเรื่อง 

- ดำเนินเรื่องได้เผ็ดร้อน ดุดัน สมรสชาติละตินอเมริกา 

รู้สึกถึงผงปาปริก้าทะลุผ่านตัวหนังสือมา 

- เห็นของเล่นกับยาโป๊วโผล่มาแล้วระทึกใจ ,,,,*q*,,,, 

- เหมือนกำลังดูละครสลับฉาก บางจุดคล้ายจงใจให้สับสนเล็กน้อย 

- ถ้าหน้า 117 ที่คุยกันเรื่องบ้าน แล้วเมะตบท้ายไปว่า 

"เธอตะหากเป็นบ้านของฉัน" 

...อู้ววว เพ้อฝันตะกายดาวมากมาย ถ้ามีนี่อ้อยเรียกพี่เลย 

แต่คงทำให้เนื้อเรื่องดูจนมุมเร็วเกินไปด้วย 

- กะแล้วว่าเมะต้องช่างเอาใจแฟน 

ยอมให้นอนบนกระโปรงรถอย่างที่ขอ 

ว่าแต่...หนุ่มๆ 2 คนก็ร้อยกว่ากิโล 

ทำไมกระโปรงรถมันยังไม่ยุบวะนั่น -- -----" 

- อาจารย์เขียนได้ดีขึ้นเยอะ สนุกสนาน 

ไม่หลุดคอนเซปท์ตั้งแต่เริ่มแรกจนหน้าสุดท้าย 

รู้สึกว่าอ่านสนุกกว่า Slaver Series อีก 

คงเป็นเพราะเรื่องนี้ไม่ใช่ plot ไอ้โง่ 

ตัวละคร 

- เคะ กับ เมะ ต่างกันสุดขั้วดี 

แต่ไม่ค่อยได้อารมณ์ของความเป็นเคะเท่าไหร่ 

ยกเว้นตอนเริ่มเรื่องที่เต้นแทงโก้กันที่ผับ 

แต่พอขยับไปได้หน่อยเหมือนเคะมันไม่รู้ตัวว่ามันมาแสดงนิยายวาย 

- ส่วนเมะลุ่มลึก เดี๋ยวดีเดี๋ยวร้ายเหมาะอิมเมจ 

ยิ่งตรงที่บอกว่าตัวเองเป็นยอดสุภาพบุรุษนี่หน้าหนามากแล้ว 

- "ถ้าร่างกายเป็นปกติ แค่นอนกับนาย ...ฉันไม่สะทกสะท้าน" 

เป็นไดอะล็อกที่ต้องเทใจให้เคะไปเต็มๆ 

ถ้าเมะคนไหนฟังแล้วไม่ปล้ำก็โง่ยิ่งกว่าลิงได้กล้วยแล้วปาทิ้งอีก 

- "หวังไว้ว่าจะเป็นคนแบบนี้ เลยหาหนทางให้ได้ไว้ในมือ 

แต่เธอเป็นยิ่งกว่าที่หวังไว้เสียอีก" 

เมะมันบอกรักได้แม้นแนบเนียนดีเหลือเกิ๊นนน 

ถ้าไปอ่านเจอที่อื่นจะนึกว่ามันหยิ่งนะเนี่ย 

แล้วต่อจากนั้นตามมาด้วย fondly จุ๊บๆ เต็มที่ 

แม่ยกเทใจให้ทั้งเข่งเลย 

ทั้งยังตามด้วยบทของเคะ

"ช่างเป็นคำพูดที่ไม่รู้จะทำความเข้าใจกับมันยังไงดี" 

เปรี้ยงงงงซิคะ อ่านกำลังอินพอดี ปัง! กระทบใจสุดๆ 

ฟีลเดียวกันเป๊ะเลย ,,,,*3*,,,, 

- สังเกตมานานแล้ว ตัวละครเด่นๆ แทบทุกเรื่องนี่ 

จะมีลูกตาสวยๆ แปลกๆ กันทั้งนั้น sepia เอย Odd Eye เอย 

(ไม่อยากบอกว่าตัวละครของดิฉันก็ Odd Eye เหมือนกัน -- -----'') 

ยิ่งบางที่เป็นเอเชี้ย เอเชีย...ล่อซะสีอำพันเงี้ยะ โหหหห 

ภาพประกอบ 

- อ.วาดหน้าปกได้งามมากๆ ทั้งการจัดวาง ท่วงท่า หน้าตา 

ท่าทางที่บ่งบอกเอกลักษณ์ตัวละครเต็มที่ 

(แต่ตอนแรกนึกว่าเคะเป็นนักข่าว) 

ยิ่งเห็นแผ่นหลังยาวใต้เชิ้ตขาว ตัดฉับกับถุงมือสีดำ 

ช่วงขาเพรียวที่ยกขึ้นแนบดูร้อนระอุ 

แสงสะท้อนของไฟสีเขียวแดงน่าค้นหา 

ถึงปั้นจั่นข้างหลังจะดูผิดคอนเซปท์ 

แต่ให้ฟีลอันตรายเหมาะเจาะอย่างไม่น่าเชื่อ 

ยิ่งทำให้รู้สึก faraway มาก... 

สรุป...ติดกับหน้าปกนี่แหละ 

- ภาพประกอบด้านในเยอะดี มีในที่ๆ อยากเห็น โผล่ในที่ๆ อยากดู 

- อยากดูภาพหอมหวาน 

อย่างตอนแอบอิงกันบนฝากระโปรงรถมากมาย 

ยิ่งตอนสโลว์ซบกันในบาร์สองต่อสองด้วย 

- มือแฟนเขางามจริงอย่างที่ชมไม่ผิดปากเลย 

(กรุณาโคลสอัพมือบนหน้าปก) 

- รู้สึกภาพที่เป็นมุมมองทับซ้อนกัน 

เหมือนฉากในเกมนี่อาจารย์จะวาดได้ถูกโฉลกลักขณามาก 

มิติชัดเจนมากทีเดียว 

- อีกรูปที่ประทับใจก็คงเป็นตอน man on ของเคะที่อยู่ท้ายๆ เล่ม 

แล้วยังดูสวยเซ็กส์ซี่เพิ่มขึ้นทุกภาพๆ ทีเดียว 

ความประทับใจ ... ให้เกรด B- ค่ะ 

ตื่นตาตื่นใจมากกับเนื้อเรื่อง และแนวทางใหม่ๆ 

ไม่ซ้ำแบบใครทั้งยังเน้นเอกลักษณ์ในตัวผู้เขียน 

แสดงให้เห็นถึงความช่ำชองอย่างมาก 

ซื้อแล้วไม่ผิดหวังเลยค่ะน่าเสียดายที่เคลือบปกไม่ค่อยดี